بنابراین در خلقت یکباره باید قدر عمرخویش را دانسته و ارزش ساعات حیات خود را در بهترین وضعیت مورد تقدیر و نگرش قرار دهد. بهقول استاد سخن سعدی در زمینه ارزش و جایگاه عمر؛ «فرزند آدم را دو عمر باید تا بایکی تجربه اندوزد و با دیگری آن تجربه را بهکار بندد؛افسوس که او یکبار بیشتر بهدنیا نیاید.» صرفهجویی و قناعت در مصرف عمر یکی از پسندیدهترین حرکات در زندگی است. اینکه ما برای ساعات عمر خود برنامه داشته و اجازه ندهیم بازیچههای دنیوی مارا مشغول وسرگرم کرده و این عزیزترین سرمایه ما را به رایگان از کفمان برباید در طول عمر خود براساس علاقه به ادبیات شیرین فارسی اشعار و ابیات مختلفی خواندم اما یکی از شیواترین و ماناترین اشعار که دیده و خواندهام شعر دلنشین بانو اعتصامی است که ضمن طلب آمرزش برای روح پاک این بانوی ادیب توجه شما عزیزان را به این اشعار جلب میکنم:
جوانی چنین گفت روزی به پیری
که چون است باپیریت زندگانی
بگفت اندر نامه حرفی است مبهم
که معنیش جز وقت پیری ندانی
جوانی نکودار که این مرغ زیبا
نماند در این خانه استخوانی
متاعی که من رایگان دادم از کف
تو گر میتوانی مده رایگانی
از آن برد گنج مرا دزد گیتی
که درخواب بودم گه پاسبانی.
و صدها و هزاران بیت شعر در جایگاه و ارزش جوانی و اهمیت این قسمت از عمر و زندگی. در حفظ و تقویت حیات و سلامت ما سه قشر جایگاه خاصی داشته و از اهمیت قابل تمجیدی برخوردار هستند.
الف:پزشکان؛ اطبا از دیرباز تاکنون در چرخه حیات انسانی جایگاه خاصی بهخود اختصاص دادهاند؛از دوران سقراط و بوعلی سینا پزشکان از احترام ویژهای نزد افراد برخوردار بوده و در حفظ حیات انسانها و دور کردن امراض و بیماریها از آنها سکوی محترمانهای بهخود تخصیص دادهاند. امروز به مدد پیشرفت علوم پزشکی به شعب و تخصصهای مختلفی تقسیم شده و مرهمگذار درد و زخم بیماران بوده و خواهند بود. از دوران رونق دانشگاه جندیشاپور تا امروز پزشکان ایرانی بهلحاظ تعهد و تخصص خود از احترام و جایگاه خاصی برخوردار بوده و هستند. حتی در بسیاری از کشورهای جهان پزشکان ایرانی از احترام خاصی برخوردار بوده وهستند.
ب:صنعت داروسازی ایران: از دوران طب سنتی ایرانی دارو و عطاران ایرانی در تولید و عرضه داروها جایگاه خاصی داشتند. امروز با ورود داروهای شیمیایی داروهای سنتی و گیاهی دیگر آن اهمیت دیرینه خود را نداشته اما هنوز طالبین و خواستاران متعدد و مختلفی دارند. ورود داروهای شیمیایی با ترکیبات پیچیده توانسته دردها و بیماریهای مختلف را با تشخیص و تجویز اطبا ایرانی بهبود بخشیده و کشور مارا به یکی ازقطبهای مهم پزشکی در منطقه و حتی قاره کهن تبدیل نماید. تحریمهای غیرانسانی و دور از فتوت استکباریون بیماران و همراهان آنها را با دشواریهای بسیار آزار دهندهای روبهرو ساخته. از طرف دیگر تفاوت قیمتهای ارزی در کشور ما و همسایگان و کیفیت ممتاز داروهای ایرانی باعث استقبال مردم ممالک یادشده گردیده که همین نکته از دلایل کمبود داروهای ضروری در بازار است. عدم کنترل اساسی بازار دارویی موجب بروز مشکلات و کاستیهای مختلفی گردیده و دردی به دردهای بیماران افزوده است. کمبود داروهای تخصصی و ضروری موجب پریشانی اولیای بیماران و کشانیدن آنها به بازار مافیای دارویی گردیده که گاه برای تهیه یک قلم از داروهای یاد شده مجبور به پرداخت قیمتهایی تا ۵۰برابر قیمت اصلی گردیده.
ج:پرستاران:در صورت دسترسی به پزشکان متخصص و ماهر و یافتن داروهای ضروری پرستاران تلاشگر و زحمتکش و حضور و فعالیت آنها از اهمیت خاصی برخورد است. شوربختانه در کنار شکایت از کمبود پزشکان کمبود پرستاران و مخصوصا مهاجرت آنها موجب بروز دلمشغولیهای مختلف برای مسئولین و بیمارداران شده است. شنیده میشود گاهی پرستاران که در کشور با تنگناهای مالی وکمبود حقوق ماهیانه روبهرو هستند؛ با پیشنهاد حقوقهایی حتی تا بیست برابر حقوق ریالی به مراکز درمانی آسیایی وحتی اروپایی جذب میشوند. پرستاران دلسوز و متعهد ما در دورانهای مختلف مثل جنگ و آسیبها و بلایای طبیعی و این اواخر گسترش کووید ۱۹ با تمام وجود واردمیدان شده و صدها پرستار درشهر ها و مراکز مختلف مخلصانه جان خودرا تقدیم هموطنان کرده و خانواده و فرزندان خود را از مهر آنها محروم نمودند.صدالبته پرستاران شریف و زحمتکش نیز از همین بازارها وبا همین قیمتهای سرسامآور نیاز های خود را تامین میکنند. برای ارزیابی ایثار و مهر پرستاران ما کافی است حقوق و درآمد این اقشار شریف را با همکاران اروپایی و آسیایی خود مقایسه کنیم. آنگاه درک خواهیم کرد که حضور آنها در سنگر سلامت خود جهادی مقدس و گرانبهاست. در کنار دشواریهای تربیت پرستاران ؛حقوقهای ناکافی آنها را که هیچ انگیزه ای برای ماندن این اقشار نمیدهد را باید مورد توجه قرار داد.بهقول دبیرکل خانه پرستار:امروز بیماران به دلیل کمبود پرستار میمیرند. پس در وضعیت کنونی فقط دست بهدعا برداریم که کسی بیمار نشود.